Wpłata oszczędności na konto a urząd skarbowy

Urzędy skarbowe z reguły nie interesują się niskimi przelewami i wpłatami na rachunek bankowy. W przypadku dużej kwoty należy jednak liczyć się z kontrolą ze strony fiskusa. Wynika to bezpośrednio z art. 72 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (tzw. ustawa AML), która nakazuje przekazywanie Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej (GIIF) informacji o:

• przyjętej wpłacie lub dokonanej wypłacie środków pieniężnych o równowartości przekraczającej 15 tysięcy euro;
• wykonanym transferze środków pieniężnych – zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym – o równowartości przekraczającej 15 tysięcy euro (poza wyjątkami wskazanymi w ustawie).

Ewentualnej kontroli podlegają też transakcje na niższe kwoty, o ile zostaną uznane za podejrzane, np. ze względu na tytuł przelewu, jego wysokość lub częstotliwość, a także właściciela konta bankowego.

Informacja o takiej transakcji jest przekazywana do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, który może zadecydować o udostępnieniu jej urzędowi skarbowemu właściwemu dla miejsca zamieszkania lub siedziby podatnika.

US ma pełne prawo wszczęcia postępowania kontrolnego, jeżeli poweźmie wątpliwości co do źródła pochodzenia pieniędzy. Pracownicy banku mogą też zażądać wyjaśnień od klienta. Niekiedy będą one wystarczające i obejdzie się bez kontroli, ale nie zawsze musi tak być.

Co do zasady kwoty pieniężne przyjmowane w ramach pożyczki lub darowizny są obciążone podatkiem od czynności cywilnoprawnych, który jako beneficjent będziesz musiał zapłacić. Jeżeli jednak rozważasz przyjęcie wysokiej darowizny lub pożyczki od członka rodziny i chcesz uniknąć kontroli wykonywanej przez US, mamy dla ciebie dobrą wiadomość.

Przepisy przewidują możliwość zwolnienia z opodatkowania osób, które są najbliższymi członkami rodziny. Z reguły transakcja między osobami bliskimi będzie również zwolniona z kontroli, ponieważ fiskus dysponuje danymi nadawcy oraz informacją o relacji, jaka wiąże go z beneficjentem.

Poniżej tej kwoty zgłoszenie nie jest wymagane, ale możesz je rozważyć, jeżeli obawiasz się kontroli skarbowej.

W przypadku pożyczki właściwym formularzem jest PCC-3, a zgłoszenia należy dokonać w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki. Próg kwotowy zobowiązujący do zgłoszenia jest dokładnie taki sam, jak przy darowiźnie.

Terminy na zgłoszenie zawartych umów są bardzo ważne. Przekroczenie ich o chociażby jeden dzień skutkuje utratą prawa do zwolnienia z PCC. Duża wpłata na konto będzie rodziła też ryzyko kontroli skarbowej.

Bezgotówkowy obrót pieniądza w zasadzie uniemożliwia uniknięcie „namierzenia” transakcji przez urząd skarbowy, ponieważ wszystkie operacje są rejestrowane przez banki. Jeżeli nie chcesz wpłacać pieniędzy na konto, możesz skorzystać z jednej spośród kilku dostępnych alternatyw.

Najprostszym sposobem jest skorzystanie z gotówki, jednak przekazywanie dużych ilości pieniędzy wiąże się z licznymi ograniczeniami. Banknoty lub monety mogą zostać skradzione, zniszczone lub zgubione.

Innym rozwiązaniem są karty typu prepaid, które pozwalają na przyjmowanie przelewów z zewnątrz. Coraz trudniej znaleźć te anonimowe, ponieważ banki wymagają podania danych osobowych posiadacza karty. Ciekawym rozwiązaniem mogą być jednak instrumenty płatnicze Paysafe lub ViaBuy oferujące proste i bezpieczne płatności.

Regulacja przeciwdziałająca praniu brudnych pieniędzy skutecznie utrudnia możliwość wykonywania nieuzasadnionych przelewów, zwłaszcza tych na wysokie kwoty. Jeżeli chcesz przygotować się do kontroli US, warto sporządzić zawczasu historię wpłat na konto, a także zadbać o zgłoszenie fiskusowi zawieranych umów pożyczek lub darowizn.