Jak zarejestrować się w urzędzie pracy?

Rejestracja w urzędzie pracy niesie ze sobą wiele korzyści zarówno dla osób, które usiłują znaleźć zatrudnienie, jak i tych, które szukają możliwości optymalizacji kosztów związanych z naborem pracowników.

Mają one też prawo ubiegać się o różnego rodzaju wsparcie finansowe, np. bony, dodatki aktywizacyjne, zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania czy dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Ważną korzyścią jest prawo do korzystania z publicznej opieki zdrowotnej.

Dla pracodawcy zatrudnienie osoby bezrobotnej to przede wszystkim możliwość obniżenia kosztów związanych z przyjęciem do zespołu nowego pracownika. Firma może liczyć na dofinansowanie wyposażenia miejsca pracy oraz refundację składek na ubezpieczenie społeczne czy sfinansowanie stażu przez urząd pracy.

Kwoty wsparcia mogą sięgnąć nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Skorzystanie z form pomocy wymaga jednak spełnienia określonych warunków, np. zatrudniania pracownika przez odpowiednio długi czas.

Status osoby bezrobotnej może otrzymać każdy, kto ukończył 18 lat i nie wykonuje innej pracy zarobkowej. Nie ma przy tym znaczenia podstawa zatrudnienia (umowa o pracę, kontrakty cywilno-prawne oraz działalność gospodarcza rejestrowana lub nierejestrowana są traktowane dokładnie tak samo).

Inne przesłanki, których spełnienie uniemożliwia rejestrację, to:

• status ucznia;
• brak polskiego obywatelstwa;
• nabycie prawa do emerytury lub renty;
• ukończenie 65 lat przez mężczyzn lub 60 przez kobiety;
• brak gotowości do podjęcia pracy w pełnym wymiarze godzin (inaczej są traktowane osoby niepełnosprawne);
• posiadanie nieruchomości rolnej (zarówno jako właściciel, jak i posiadacz zależny, np. dzierżawca).

Najważniejsze dokumenty, które są potrzebne do rejestracji, to:

• dowód osobisty albo inny dokument potwierdzający tożsamość;
• świadectwa pracy;
• dyplom ukończenia studiów albo świadectwo ukończenia szkoły.

Przydatne będą wszystkie potwierdzenia kwalifikacji bezrobotnego, takie jak zaświadczenia o ukończonych kursach, ale też zaświadczenia lekarskie, które potwierdzają np. stopień niepełnosprawności.

Aby zarejestrować się jako bezrobotny, nie musisz jeździć do urzędu pracy osobiście. Całą procedurę można przeprowadzić za pośrednictwem strony praca.gov.pl. Warunkiem jest posiadanie przez wnioskodawcę profilu zaufanego lub bezpiecznego podpisu elektronicznego weryfikowanego przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu.

Na osobie, która zarejestrowała się jako bezrobotny, ciążą określone obowiązki. Ich zaniechanie może skutkować odpowiedzialnością finansową, a niekiedy nawet karną.

Do najważniejszych obowiązków osoby zarejestrowanej jako bezrobotny można zaliczyć:

• zgłaszanie się w określonych terminach na spotkania z doradcą zawodowym oraz w celu przyjęcia propozycji pracy;
• powiadomienie urzędu pracy o przyczynie niestawiennictwa na umówione spotkanie;
• poddanie się badaniom lekarskim i psychologicznym niezbędnym do podjęcia zatrudnienia;
• zawiadomienie urzędu pracy o podjęciu pracy zarobkowej oraz o zmianie miejsca zamieszkania;
• zwrot nienależnie pobranych świadczeń (np. w wyniku przerwania szkolenia z winy bezrobotnego).

W zależności od formy aktywizacji zawodowej pracodawca będzie zobowiązany dopełnić nieco innych formalności. Przyjrzyjmy się obowiązkom pracodawcy, który zdecydował się na przyjęcie osoby bezrobotnej na staż.

Jako pracodawca jesteś zobligowany m.in. do zapoznania pracownika z programem stażu oraz zapewnienia mu bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Niezbędne jest wyznaczenie opiekuna, a także odpowiednie przeszkolenie bezrobotnego.

Po zakończeniu stażu, w terminie 5 dni masz obowiązek przesłać do starosty listę obecności podpisywaną przez stażystę oraz wystawić opinię, na podstawie której starosta przygotuje zaświadczenie.

Pośrednictwo rynku pracy oferowane przez państwo jest szansą zarówno dla bezrobotnego, jak i dla pracodawcy. Dzięki temu osoba bezrobotna może podjąć stałe zatrudnienie i otrzymuje możliwość zdobycia nowych kwalifikacji zawodowych. Z kolei pracodawca zyskuje pracownika, za którego płaci znacznie mniejszą kwotę, niż wynikałoby z typowej umowy o pracę.