Nasdaq Composite

Nasdaq Composite to indeks giełdowy obejmujący notowania niemal wszystkich spółek obecnych na amerykańskiej giełdzie Nasdaq z siedzibą w Nowym Jorku (ponad 2500 spółek^[1]). Razem z indeksami S&P 500 oraz Dow Jones Industrial Average Nasdaq Composite stanowi jeden z najbardziej znaczących probierzy koniunktury amerykańskiej gospodarki. Większość spółek z Nadaq Composite pochodzi z sektora IT.

Indeks Nasdaq Composite jest ważony kapitalizacją zgodnie z wartością rynkową akcji objętych przez akcjonariuszy, zarówno indywidualnych (tzw. akcje freefloat), jak i instytucjonalnych oraz akcji posiadanych przez spółkę.

Nasdaq to jedna z giełd amerykańskich, która powstała w 1971 r. Dopiero 20 lat później, w 1991 r., została uznana za równorzędną z pozostałymi parkietami – NYSE oraz AMEX. Skupia przede wszystkim firmy z sektora technologicznego, z gałęzi takich jak elektronika, telekomunikacja, IT.

Giełda Nasdaq posługuje się kilkoma indeksami:

• Nasdaq Composite;
• Nasdaq 100;
• Nasdaq Financial;
• Nasdaq Biotechnology.

Każdy z nich śledzi nieco inny sektor rynku i odwzorowuje koniunkturę na innej płaszczyźnie. Wśród najbardziej znanych spółek notowanych na giełdzie Nasdaq znajduje się m.in. Microsoft, Apple, Amazon oraz Alphabet (spółka matka Google).

Wśród produktów, które naśladują Nasdaq Composite, można wymienić fundusz powierniczy FNCMX oraz ETF (ang. Exchange-Traded Funds) ONEQ. Wprawdzie nie odwzorowują one w sposób dokładny Nasdaq Composite, ale naśladują zachowanie innego indeksu – Nasdaq-100.

Ten indeks obejmuje największe spółki z sektorów innych niż finansowy, które znajdują się na Nasdaq Composite, i odzwierciedla ich zachowanie w około 90%.

Aby spółka znalazła się w indeksie Nasdaq Composite, musi być notowana na giełdzie Nasdaq, chyba że przed 2004 r. znajdowała się również na innym z amerykańskich rynków regulowanych i nadal jest tam obecna (tzw. dual listing spółki).

Drugim warunkiem jest oferowanie na parkiecie giełdowym określonych rodzajów instrumentów finansowych, w tym:

• amerykańskie kwity depozytowe (ang. American depositary receipts, ADRs);
• akcje zwykłe (ang. common stocks);
• udziały w spółce komandytowej (ang. limited partnership shares);
• fundusze inwestycyjne w nieruchomości (ang. real estate investment trusts, REITs);
• akcje uprzywilejowane (ang. shares of beneficial interests);
• akcje celowane (ang. tracking stocks).

Oferowanie przez spółkę innych instrumentów finansowych, np. funduszy zamkniętych obligacji zamiennych czy warrantów subskrypcyjnych, nie jest wystarczające do objęcia spółki indeksem. Co więcej, zaprzestanie emitowania instrumentów wskazanego wyżej typu pociąga za sobą usunięcie spółki z indeksu Nasdaq Composite.

Indeks Nasdaq Composite został utworzony w tym samym roku, kiedy powstała giełda Nasdaq, z wartością wyjściową 100 punktów. W lipcu 1995 r. po raz pierwszy przekroczył wartość 1000 punktów.

Pierwszy większy kryzys widoczny na wykresach indeksu pojawił się w latach 1995–2000, kiedy doszło do powstania bańki internetowej (ang. dot-com bubble). Rosnąca fascynacja internetem oraz nowymi technologiami spowodowała, że ogromna rzesza firm inwestowała duże sumy pieniędzy w spółki zajmujące się szeroko pojętą technologią informatyczną. W rezultacie akcje znacznej części spółek były przeszacowane, a ich notowania bardzo szybko spadły (wiele z nich też upadło, m.in. Pets.com, Webvan, Worldcom czy Globalcrossing).

Efektem „nadmuchania” bańki internetowej był wzrost notowań indeksu Nasdaq Composite do ponad 8000 punktów w lutym 2000 r.^[2] Zaledwie dwa i pół roku później listing spółek utracił prawie 80% swojej wartości. Pomimo okresowych problemów ostatnie lata pokazują, że indeks nadal obejmuje spółki o wysokich notowaniach. W 2021 r. osiągał wartości między 15000 a 16000 punktów, następnie zaczął nieco słabnąć. Pierwsza połowa 2023 r. to wyniki na poziomie około 12000 punktów.